Een jaar of 5 geleden las ik een boek waarin werd geopperd dat goede ideeën komen aanwaaien. En dat ideeën bij iemand in het hoofd landen en als dat idee niet wordt uitgewerkt, dan gaat het weer bij je vandaan, om vervolgens te landen bij iemand die er wel iets mee doet. Het boek heette ‘Big Magic’ van Elizabeth Gilbert. 

Idee is een woord voor een soort gedachte. Ideeën zijn gedachten maar een gedachte hoeft nog geen idee te zijn. 

Voor mij is wel duidelijk geworden dat ideeën (of gedachten) tot de wereld van de vorm behoren en voortkomen uit het grote Vormloze. Of hoe je dat ook noemt, want wat geen vorm heeft en oneindig is kan ook niet benoemd worden. Vaak wordt hiernaar verwezen met woorden als Liefde, God, het Goddelijke, Waarheid, Zijn, het Al, het Niets, de Bron van alles. 

Als je deze metafoor doortrekt naar onze eigen gedachten, dan vind ik het een geruststellend idee dat die gedachte niet ván mij is. De gedachte of het idee landt bij mij, ik neem die gedachte dan heel serieus en vervolgens vind ik het raar dat ik me gefrustreerd voel.

Door het inzicht in de 3 Principes heb ik gemerkt dat het idee van ‘frustratie’ nog steeds ‘landt’ bij mij, maar ook wel weer heel snel wegwaait. Niet dat dat nodig is dat dat snel gaat, want ook dat is een idee.

Als ik een innerlijke rust ervaar en dus weinig gedachten heb die aandacht trekken, dan ervaar ik verbinding. Verbinding is een mooi woord voor een goed gevoel, of zoals Sydney Banks zei:” Go look for the feeling!”. 

Het lijkt zo simpel en dat is het ook! Laten we er (vrijblijvend) over in gesprek gaan, bel of schrijf me!