Aangetrokken door de foto’s van mensen die bezig zijn met een legpuzzle, kocht ik ook een puzzle. Zo eentje met een prachtige tekening en mooie quote van Henry David Thoreau: “All good things are Wild and Free”. Lekker mijmeren terwijl je stukje voor stukje de puzzle weer opbouwt.

Tijdens het puzzelen betrapte ik mezelf op de gedachte dat een bepaald stukje een ‘moeilijk’ stukje was. En ik ging het ook nog eens analyseren waarom dat zo was, het was een donker stukje, met niets dat me bekend voorkwam. Maar wat een onzin! Een stukje is een stukje, van hetzelfde materiaal als de andere stukjes, dat ik toevallig op dat moment niet kan verzinnen waar het moet liggen maakt het nog niet moeilijk.

En zo is het ook met bijvoorbeeld een situatie. We bestempelen een situatie als moeilijk omdat we toevallig niet kunnen voorspellen waar het heen gaat, of juist omdat we wel voorspellen waar het heen gaat alleen dat is niet wat we als goed bestempelen. Dus of iets moeilijk is, is een label. En alles met een label hebben we verzonnen en mag doorzien worden voor wat het is, namelijk een ervaring in het moment. Meer valt er niet te doen, heerlijk toch!

Dus puzzle en mijmer ik lekker verder!