Als iemand tegen mij zegt: ‘Ik weet het echt niet!’ Dan betekent dat vaak: ik weet niet wat ik (nu) moet doen. In dat geval lijkt het logisch om te gaan nadenken of om iets te gaan bedenken, zodat er wel iets bedacht wordt wat gedaan moet worden.

Of dat er een keuze is tussen twee mogelijkheden. Bijvoorbeeld je weet niet of je je huis moet verkopen of dat je moet gaan verbouwen. En als je die gedachte deelt met je omgeving kun je zo maar nog meer gedachten ter overweging meekrijgen. De ene vriend zegt verbouwen, de ander zegt naast mij is een huis te koop. De volgende zegt doe toch niets. En ondertussen blijf je maar nadenken. Maar als je volop in de gedachte zit dat er gekozen moet worden kan hierover nadenken je een heel slecht gevoel opleveren, en dan lijkt kiezen voor óf het een óf het ander de oplossing. De oplossing voor wat eigenlijk? De oplossing voor dat vervelende knagende gevoel dat meestal niet echt benoemd kan worden en waar we van af willen.

In het licht van de 3 Principes kan daar ook anders naar gekeken worden. Want als je weet waar je ongemakkelijke gevoel (of accurater: elk gevoel) vandaan komt dan lijkt het heel hard zoeken naar oplossingen weg te vallen. Elk gevoel komt 100% van de tijd voort uit denken. End of story zou Sydney Banks zeggen.

Sydney Banks legde aan de hand van de metafoor van de 3 Principes uit hoe onze menselijke ervaring tot stand komt.
Als we dit gaan zien, en ik gebruik bewust het woord ‘zien’ en niet toepassen of leren dan gebeurt er iets dat niet te vatten is in woorden. Alles wat zich in je hoofd afspeelt en taal gerelateerd is, is denken, is vorm en is dus niet de waarheid of een feit. En dan ineens wordt er iets of niets gedaan, als een voortvloeisel uit het moment en niet als het gevolg van heel hard nadenken.
Denk daar maar eens over na, oh nee oeps dat hoeft niet meer! End of blog, fijne dag!